Posted on

Dangers, Benefits and Precautions for Facebook-Users

Yesterday, a young man in my church asked me three questions about Facebook:
First, in your opinion/experience, what are the dangers and/or risks of using Facebook?
Second, in your opinion/experience, what are the benefits of using Facebook?
Third and finally, in your opinion/experience, what are some reasonable precautions that can minimize dangers?

Dear Caleb, Great questions! Here are my answers:
DANGERS & RISKS
Facebook, as well as other “social media” tools (MySpace, Twitter, etc.) are not evil or sinful in an of themselves but they certainly come with great potential for causing spiritual and even physical harm. I’m not so concerned that a Facebook user like you will be looking at lewd pictures or reading profane text (although both exist on Facebook and are a real danger you should be aware of). In other words, what you normally see and read is probably not overtly sinful. Rather I’m concerned that there will be an open door to be tempted to look at and/or read things that we might call fun, legal, culturally acceptable (even in the “Christian culture”), but NOT necessarily wise or helpful. This could have a “dumbing down” or searing effect on your conscience. In other words, if you look at and get used to regularly seeing certain kinds of pictures of girls — even if it is just the faces of girls at church who are FB friends — then you run the risk of wanting to continue to look … and continue … and continue. Before you know it, your mind can become hooked on both the pictures as well as the desire to continue looking. These become, at best, a distraction from what is truly important/helpful and, at worst, an idol. This kind of temptation — slow, constant, subtle, even “justifiable” in the name of wholesome Christian relationships — can be a dangerous, slippery slope. Every sinful action begins with a sinful thought… Consider: When do you stop looking? Can you stop? Do you even realize there is a problem?

Further, there’s the whole danger of spending significant amounts of time on virtually worthless activities — “folly” and the fact that FB provides what experts call a false sense of community. In other words, FB, while fun, is of questionable value to a young Christian man. Is there a better activity you could be doing to grow in faith and in sanctification?

BENEFITS
Aside from all the potential for danger/sin in Facebook, it does have some redeeming qualities, if used carefully. First, it can be a means of sharing biblical truth. You could make your status updates consist entirely of Scripture or scriptural truths, promote the gospel, etc. Second, it can be a means of providing godly encouragement. You could make your status updates consist entirely of godly and helpful words for those who would read them. Or, you could determine to follow up all your friends’ updates (no matter what they say) with godly advice or counsel. Of course you run the risk of being labeled as a holier-than-thou but this gets back to my point of FB being a false community. Really there is little true and long-lasting Christian encouragement that can occur in this kind of medium… Other benefits: You can connect with old friends (not that you have any old friends yet — but you will) and keep in touch with out-of-town relatives and provide helpful information to others about your life, assuming, of course, that you actually have good information about your life to share. Of course, there’s a point when it becomes nauseating to others to be constantly reading about you … from you.

REASONABLE PRECAUTIONS
Only become friends with females who are relatives. Un-friend every female who isn’t a relative. Un-friend everyone else whom you don’t really know or care about — those who are not in your normal sphere of influence or relationships. You’ll be amazed at how your view and use of FB will change. Then, resolve only to post status updates, pictures, links, etc. that are godly, helpful, and biblical. To say it in the negative, don’t post your emotional rants, complaints, gripes, bad attitudes, etc. unless you are genuinely asking for help. But then, if you are willing to genuinely ask for help on something you should first turn to your parents and not to your FB friends. Don’t read or look at FB users who aren’t your direct friends. If you get the idea that I’m arguing that FB has very little redeeming value and that my list of “reasonable precautions” sounds like I’m recommending to stay off FB entirely, well — I’m pretty close to that, yes, especially for a young man like yourself. The main point is to apply Proverbs-like wisdom to your life and how you use tools like the Internet, mobile phones, Facebook, texting, etc.

READ ABOUT KING DAVID…
Read the story of David and Bathsheba from 2 Samuel 11. If your dad has a copy of R. Kent Hughes’ book, Disciplines of a Godly Man, read the chapter on purity (ch. 2). In that chapter, Hughes provides the best analysis of King David’s sin — he didn’t have Facebook or a mobile phone — with Bathsheba. It is worth your time and study with regard to how you will use Facebook and the Internet … and how you will behave at church … and everywhere else. It’s simply the best teaching I’ve read on how to protect yourself from sin.

…AND THEN YOU DECIDE
All of this is just my opinion, of course, so I challenge you to think through it for yourself: Get out your Bible and use the concordance to look up verses that deal with our words, giving an account, what men look at, praise, lust, pride, greed, and genuine Christian fellowship. You won’t find a verse that outright bans FB; you will find, however, many verses that provide a lot of warnings about how a young man should live his life, what he puts into his mind, what he allows his eyes to see, and more.

Posted on

ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΓΑΜΟΣ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ

Πως γίνεται ο γάμος των χριστιανών ευλογημένος και πως γίνεται καταφρονημένος, δεν είναι εδικόν μου έργον να ηξεύρω και να το διδάσκω· εγώ πρέπει να ηξεύρω την καλογερικήν μου να σωθώ. Eίναι άπρεπον ο καλόγερος να διδάσκει περί γάμων. Mα πάλιν από το άπρεπον εβγαίνομεν κέρδος. Eκείνο όπου ήθελα να σου είπω εγώ, παιδί μου, έπρεπεν ο πατέρας σου και η μητέρα σου να σου τα ειπή. Mα επειδή εκείνοι δεν ηξεύρουν να σου τα είπουν, σου λέγω παραμικρόν, ζήτησε και από λόγου σου να μάθεις τα πολλά.

Άκουσε παιδί μου· όταν θέλεις να υπανδρευθείς, να ζητήσεις, πρώτον, γυναίκα να μην είναι από την συγγένειά σου, όπου το εμποδίζει ο νόμος της Eκκλησίας· δεύτερον, να έχει τον φόβον του Θεού εις την ψυχήν της· και τρίτο, να είναι στολισμένη με εντροπήν. Eπήρες γυναίκα πτωχή, επήρες σκλάβα· επήρες γυναίκα πλούσια, έγινες εσύ σκλάβος, επήρες ραβδί της κεφαλής σου Πρώτον να εξομολογείσθε και να στεφανώνεστε εις την εκκλησίαν….

…Kαι να είναι ο άνδρας ωσάν βασιλεύς και η γυναίκα ωσάν βεζίρης, ήτοι ο άνδρας ωσάν κεφαλή και η γυναίκα ωσάν σώμα, τότε ευλογεί ο Θεός τον άνδρα και την γυναίκα και τα παιδιά σας και δεν σας κολλά κανένα κακό πράγμα, μήτε αμποδέματα, μήτε γητεύματα, μήτε κανένα. Έτσι περνάτε και εδώ καλά και πηγαίνετε και εις τον παράδεισον να χαίρεστε πάντοτε. Kαι πλέον εξουσίαν δεν έχετε να χωρίζεστε και μόνον ο θάνατος και η πορνεία σας χωρίζει».

KOΣMAΣ O AITΩΛOΣ, Mητροπολίτου Φλωρίνης Aυγουστίνου Kαντιώτου

Posted on

Relevant and inspirational stories in Gk. in times like these

ΠΑΜΕ ΓΙΑ 8η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ;

Τά σημεία εμφάνισης τού Αντίχριστου δείχνουν, ότι το τέλος τού κόσμου καί η Παγκόσμια ημέρα τής Κρίσης τού Θεού κοντά είναι, επί θύραις…

Ο προφητευμένος “μεσασμός” τού Ογδόου αιώνος πού πρόσφατα διαβήκαμε το κατώφλι του, καί η επιχειρούμενη Ογδόη Οικουμενική Σύνοδος μετά από 1.224 χρόνια είναι δυό θέματα μυστηριώδη καί σημαδιακά πού αναπέμπουν σε παλιές προφητείες τού τέλους τού κόσμου πού ασφαλώς, όπως πάμε, πλησιάζει…Τό πότε ακριβώς ουδείς το γνωρίζει, ” πλήν τού Πατρός μου μόνο…” λέει ο ίδιος Χριστός ομιλώντας όμως ώς πρός την ανθρώπινη φύση Του, μιά καί ώς Θεός ήξερε καί ξέρει τήν στιγμή καί την ώρα τής Κρίσεως τήν οποία άλλωστε ο ίδιος θα κάνει! Καί μπορεί μέν, να μή έθεσε χρόνους καί καιρούς …έδωσε όμως σημεία πού σάν τα δούμε καί με τον φωτισμό τού Θεού ανιχνεύσουμε, τότε “εγγύς καί τό τέλος…”

Και ο Οικουμενικός Πατριάρχης πρόσθεσε συγκινημένος: «… Η Ορθοδοξία ζει και βασιλεύει, όπως λέει και ο λαός μας, κάτω από την συντονιστική σκέπη και προσπάθεια της Πρωτοθρόνου Εκκλησίας εν τη Ορθοδοξία που είναι το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, που έχω την τιμή να εκπροσωπώ και να είμαι επικεφαλής αυτού…Η Ορθοδοξία θα ζήσει, θα κάνει την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της, την οποία ετοιμάζει η Πανορθόδοξη Σύνοδος και είμαστε εις το τέλος της προετοιμασίας. Στις αρχές του 2011 θα έχουμε την προτελευταία, πιθανότατα, προπαρασκευ- aστική επιτροπή στο Πατριαρχικό μας Κέντρο της Γενεύης και θα γίνει αυτό το μεγάλο γεγονός, έχει να γίνει παρόμοιο γεγονός …από τον 8ο αιώνα … αυτού του μεγέθους, αυτής της εμβέλειας. Και όλα θα πάνε καλά με τη Χάριν του Θεού και ειδικά για την Ορθοδοξία και τις σχέσεις μας με τις άλλες χριστιανικές εκκλησίες και ομολογίες».

ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΠΡΟΦΗΤΕΥΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ…

«…Οι άνθρωποι εκείνοι που θα περπατούν εις τα μέσα του Ογδόου αιώνος θα συγκαταβαίνουν εις την φθοράν της πορνείας, τότε θέλει γίνη ταραχή μεγάλη να φιλονικούν ακαταπαύστως, και δεν θέλουν εύρη ούτε την αρχήν ούτε το τέλος. Ύστερον, θέλει γίνει η Ογδόη Σύνοδος…, και τότε θα ειρηνεύσουν ολίγον καιρόν οι άνθρωποι, και πάλιν θέλουν να μετατρέψουν την γνώμην τους εις το πονηρόν, εις την απώλειαν, και να μη γνωρίζουν τι εστι το στέφανον του γάμου, μόνον θα έχουν μίαν απώλειαν και συγκατάβασιν εις την ασωτείαν χειρότεροι από τα Σόδομα και Γόμορρα…,και άλλα μύρια κακά θα πολιτεύωνται, και όσαι κακίαι θα πολιτεύωνται, τόσαι δυστυχίαι θα έλθουν, … και τας κακίας οπού έκαμνον οι παλαιοί άνθρωποι πριν του Κατακλυσμού, διπλασίως θα εργάζωνται αυτοί χειρότερα… θα αποφασίζουν, ότι εκείνος οπού εργάζεται την κακίαν θα είναι καλός…και όσον θα πλεονεκτούν οι άνθρωποι, τόσον δυστυχία θέλει είναι εις τον κόσμον…Η
· φιλαργυρία είναι πάθος ακόρεστον… Η

· πλεονεξία/greed-covetousness είναι οδηγός της απωλείας και η
· ακτημοσύνη not owning anything είναι οδηγός της σωτηρίας.
· Επλεονέκτησες; απώλεσας την σωτηρίαν σου, διότι η σωτηρία του ανθρώπου κινδυνεύει να χαθή από την πλεονεξίαν/greed.

Αυτή η κατηραμένη πλεονεξία θα φέρη εις τον κόσμον την δυστυχίαν και θα απωλεσθή η ευτυχία, αυτή εκατάστησε την διχόνοιαν/discord εις τον κόσμον, και εις την μοναδικήν πολιτείαν…Γιατί η πλεονεξία είναι θρόνος του Αντίχριστου…» — + 1651 μχ. – προφητεία Αγίου Νείλου τού μυροβλήτου

Ο ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΓΗ…

Εικόνα τού Αγίου Κοσμά από λαϊκό αγιογράφο εκείνης τής εποχής, πού βρέθηκε στό τόπο τού μαρτυρίου του, στό Κολικόντασι τής Βορείου Ηπείρου…

Στο χώρο που μαρτύρησε ο άγιος Κοσμάς, στο Κολικόντασι της Αλβανίας, εορτάστηκε την Τ24 Αυγούστου η μνήμη του φλογερού ιεραποστόλου και εθνομάρτυρα.

Εκατοντάδες πιστοί απ’ ολόκληρη την Αλβανία συγκεντρώθηκαν στο ομώνυμο Μοναστήρι, αφού ο άγιος Κοσμάς είναι ιδιαίτερα σεβαστός στη γειτονική χώρα, ακόμη και από τους Μουσουλμάνους.

Ιερούργησε ο Μητροπολίτης Αυλώνας Ιγνάτιος, που διακρίνεται για την σεμνότητα του, και λιτανεύτικε γύρω από το καθολικό η εικόνα του πατρο-Κοσμά. Οι Ορθόδοξοι πιστοί της Αλβανίας προσκυνούσαν με κατάνυξη στον τάφο του αγίου Κοσμά, ζητώντας την ευλογία του. Στην εορτή παραβρέθηκε και Ελληνική αντιπροσωπεία αποτελούμενη από το Νομάρχη Ιωαννίνων Αλέκο Καχριμάνη, τον πρώην υπουργό Αντώνη Μπέζα, τον Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Μιχάλη Τρίτο κ.ά. Παρούσα ήταν και η σύζυγος του Έλληνα Υπουργού Εργασίας της Αλβανίας Κωνσταντίνα Ξέρρα.

Όπως δήλωσε ο Κοσμήτωρας κ. Τρίτος, «ό,τι ακριβώς αισθάνεται ο Ορθόδοξος Ρωμιός όταν ατενίζει το κατ΄ εξοχήν μνημείο του Γένους, την Αγιά Σοφιά, το ίδιο νοιώθει επισκεπτόμενος το προσφάτως ανακαινισθέν καθολικό της Ιεράς Μονής του Μεγάλου Διδάχου και Φωτιστού του δούλου Γένους Πατρο-Κοσμά του Αιτωλού στο Κολικόντασι της Μεγάλης Μουζακιάς στην Αλβανία». «Ο αγιασμένος και πανορθόδοξα καταξιωμένος αυτός χώρος, φυλάσσει τον τάφο και μέχρι πρότινος τα λείψανα του αγίου Κοσμά, ο οποίος υπήρξε το μεγαλύτερο κεφάλαιο της φυλής μας στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, η επιφανέστερη λαοπαιδευτική και νεοπατερική μορφή της νεοελληνικής εθνότητας, ο επιβλητικότερος λαϊκός αναγεννητής των τελευταίων χρόνων της σκλαβιάς και ένας από τους λίγους που έκαναν θετική προεργασία και εξασφάλισαν στον αγώνα, του ΄21 εγγυήσεις επιτυχίας», πρόσθεσε επίσης ο κ. Τρίτος.

Να σημειωθεί ότι τα λείψανα του αγίου φυλάσσονται στην Αρχιεπισκοπή στα Τίρανα για λόγους ασφαλείας. Είναι τοποθετημένα σε μια απλή ξύλινη λάρνακα. Από το σκελετό των λειψάνων λείπουν: Η κάρα, που κλάπηκε το 1917 από αυστροουγγαρούς και πιθανόν βρίσκεται σε μουσείο της Βιέννης.

Η κάτω γνάθος, που βρίσκεται στην Ιερά Μονή αγίου Νικολάου Άνδρου. Η κερκίς της δεξιάς χειρός, που βρίσκεται στον Ιερό Ναό αγίου Κοσμά Κονίτσης. Επίσης μικρά τεμάχια από τα δάκτυλα χειρών και ποδιών του αγίου βρίσκονται σε διάφορα μέρη, όπως στα Γιάννινα, την ιερά Μονή Δουσίκου και αλλού.

Τεμάχιο λειψάνου του αγίου Κοσμά δώρισε πρόσφατα ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος στην Εκκλησία της Ελλάδος κατά την επίσημη επίσκεψή του σ΄ αυτήν. Το ιερό λείψανο έχει αποθησαυρισθεί στο Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών.
Κάθε προσκύνημα στην Ιερά Μονή του αγίου Κοσμά του Αιτωλού στο Κολικόντασι της Αλβανίας, που έκτισε ένας αλλόθρησκος, αλλά ιδιαίτερα ευλαβούμενος τον άγιο, ο Βεζύρ Αλή Πασάς, είναι ένα πνευματικό αναβάπτισμα και ζείδωρα νάματα της μαχόμενης, Ορθοδοξίας και της ματωμένης ρωμιοσύνης. http://www.romfea.gr

ΜΙΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ…

Ο πατήρ Μωϋσής, από τούς πιό πολυγραφότατους μοναχούς τού Αγίου Όρους…
Συνέντευξη στο 24ωρο Πρακτορείο Εκκλησιαστικών Ειδήσεων «Romfea.gr», παραχώρησε ο λόγιος μοναχός Μωυσής Αγιορείτης, τον οποίο επισκεφτήκαμε στην Καλύβη του, στην Σκήτη του Αγίου Παντελεήμονα Αγίου Όρους.

Ο γέροντας Μωυσής μιλώντας στον Διευθυντή της «Romfea.gr» Αιμίλιο Πολυγένη, δίνει ουσιαστικές απαντήσεις σε θέματα που αφορούν το Άγιον Όρος, τον Καθ. Χρ. Γιανναρά, την υπόθεση Βατοπαιδίου και τον Ηγούμενο Εφραίμ, την οικονομική κρίση και την Πατριαρχική Λειτουργία στην Σουμελά.
Η συνέντευξη του γέροντα Μωυσή έχει ως εξής:

–Πατέρα Μωυσή, είναι για μένα ιδιαίτερη χαρά που βρίσκομαι σήμερα κοντά σας, εδώ στο Θεοφρούρητο Περιβόλι της Παναγίας. Είστε μοναχός πάνω από 35 χρόνια, πείτε μας για το Άγιον Όρος του χθες και το Άγιον Όρος του σήμερα.
–Αγαπητέ κύριε Πολυγένη, χαίρομαι κι εγώ που σας γνωρίζω σήμερα από κοντά, ως επισκέπτη της ταπεινής Καλύβης μας του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, για την ειλικρινή αγάπη σας προς την Εκκλησία και την αντικειμενικότητα του Πρακτορείου Εκκλησιαστικών Ειδήσεων «Ρομφαία», που από τριετίας με επιτυχία αναγνωρισμένη διευθύνετε.

Το Άγιον Όρος είναι αλήθεια, όπως το λέτε, Θεοφρούρητο, Θεομητροσκέπαστο, αγιοτρόφο, οσιοπερπάτητο κι ευώδες Περιβόλι της Παναγίας. Τον μήνα αυτό ψέλνουμε καθημερινά τις Παρακλήσεις Της και με πόθο αναμένουμε τη μεγάλη Θεομητορική εορτή της ένδοξης Κοιμήσεώς Της και της εις ουρανούς Μεταστάσεώς Της.
Η Παναγία είναι το πιο αγαπητό γυναικείο πρόσωπο για τους Αγιορείτες. Οι εξήντα θαυματουργές εικόνες Της, τα Καθολικά, τα Κυριακά, τα παρεκκλήσια, το Πρωτάτον, η Τιμία Ζώνη Της, όλα μιλούν γι’ Αυτήν σε έναν άβατο για τις γυναίκες τόπο.

Πέρασαν 36 χρόνια από τότε που πέρασα το κατώφλι της ουρανογείτονης Σιμωνόπετρας και 25 έτη από τότε που εισήλθα στην Καλύβη του Χρυσορρήμονος Ιωάννου. Αλήθεια, νομίζω, πως είναι μόνο 36 ημέρες. Δεν νομίζω ότι στα χρόνια αυτά άλλαξε στην ουσία το Άγιον Όρος. Το μοναστικό τυπικό συνεχίζεται το αυτό επί χίλια και πλέον χρόνια. Αυτό έχει μεγάλη σημασία για τη ζωή των μοναχών, που αφιερώνουν καθημερινά αρκετές ώρες στη Θεία Λατρεία. Η προσευχή είναι το κύριο έργο των μοναχών και αυτή αρωματίζει τη ζωή τους. Το αν προστέθηκαν κάποιοι δρόμοι και κάποια τροχοφόρα είναι μικρότερης σημασίας. Χρειάζεται όμως μεγάλη προσοχή και στον σεβασμό του τόπου και του τοπίου. Κατεστράφησαν παλαιά καλντερίμια και αυτό ήταν λάθος.

Ο τεχνικός πολιτισμός θέλει διακριτική και λελογισμένη χρήση. Δεν νομίζω ότι χαλά η παράδοση με την αντικατάσταση του πετρελαιοφάναρου ή λαδοφάναρου από ηλιακή ενέργεια. Ορισμένοι έρχονται μία φορά στη ζωή τους στο Άγιον Όρος με μία ρομαντική διάθεση, ένα φολκλορισμό και νομίζουν πως το Άγιον Όρος είναι ένα απολιθωμένο μουσείο, δίχως ζωή, κίνηση και συνέχεια. Είναι αυστηροί κριτές, όλο υποδείξεις και κατηγορίες. Για να μετακινηθούν όμως ζητούν καλό όχημα, τους ενοχλεί η σκόνη και θέλουν ανέσεις για τη διαμονή τους ως να βρίσκονται σε ξενοδοχείο.

Φρονώ πως αν το Άγιον Όρος έχει αλλοιωθεί είναι μόνο εξωτερικά και όχι εσωτερικά.Έγιναν τα τελευταία έτη σημαντικά ανακαινιστικά έργα, λίαν απαραίτητα και συνεχίστηκε η υπερχιλιόχρονη μοναστική ζωή, βασισμένη σε αρχαίους, ιερούς θεσμούς που συντηρούν το μοναχικό πολίτευμα, τη ζωή της αφιερώσεως, αφοσιώσεως και ησυχίας…

–Υπάρχουν άραγε σήμερα στο Άγιον Όρος μορφές, όπως ο γέροντας Παΐσιος, ο γέροντας Πορφύριος, ο γέροντας Ιωσήφ και άλλοι;
— Ένα βράδυ δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από μία γυναίκα. “Πάτερ Μωυσή”, μού είπε, “τώρα που εκοιμήθη ο Γέροντας Παΐσιος ποιος είναι στη θέση του; ”
— Ο πνευματικός σας, τής είπα.

– Τον γνωρίζετε; μού είπε.
– Όχι.

– Τότε, πώς το λέτε αυτό; –

Ακούστε, κυρία μου, τής είπα. Η αγιότητα δεν είναι μεταδοτική, αλλά κατορθωτή. Δεν μεταδίδεται η αγιότητα, αν ο ίδιος ο άνθρωπος (δηλαδή εσείς) δεν αγωνισθεί υπομονετικά…

Μάλλον δεν της άρεσε η απάντησή μου. Οι άνθρωποι σήμερα ψάχνουν συνεχώς για εύκολες και γρήγορες λύσεις. Το fast food της κοσμικής ζωής έχει περάσει και στην πνευματική.

Ακόμη και οι πιστοί δεν θέλουν καθόλου να κουράζονται και να καθυστερούν. Θέλουν άμεσες λύσεις των προβλημάτων τους. Γι’ αυτό ψάχνουν να βρουν χαρισματούχους Γέροντες, να τους λύσουν τα προβλήματα αμέσως. Δεν θέλουν να επιμείνουν στην προσευχή, να ταπεινωθούν, να υπομείνουν…

Μάλιστα όταν δεν βρίσκουν τέτοιους Γέροντες, τους δημιουργούν. Αυτό είναι η έσχατη πλάνη και για τις δύο πλευρές. Στο Άγιον Όρος λένε, «να πλανεθείς είναι εύκολο, να ξεπλανεθείς δύσκολο». Το χειρότερο είναι να νομίσεις ότι είσαι άγιος. Η ψευδοαγιότητα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Ο Θεός να μας φυλάει από τους ψευτοαγίους.

Ο μακαριστός και χαριτωμένος Γέροντας Παΐσιος έλεγε: «Αυτός που νομίζει ότι είναι καλά, είναι ο χειρότερος, γιατί δεν θα πάει ποτέ στον ιατρό». Η αναζήτηση λοιπόν εναρέτων Γερόντων σήμερα μπορεί να λάβει νοσηρές διαστάσεις και ο Γέροντας να νομισθεί με «γκουρού», «μάγο», ή «μέντιουμ». Χρειάζεται ιδιαίτερα μεγάλη προσοχή και από τις δύο πλευρές. Άλλοτε πάλι υποκειμενικές ιδέες, αντιλήψεις και φαντασίες τις φορτώνουν ορισμένοι στους Γέροντες περί εσχατολογίας, δαιμονολογίας, αντιχριστολογίας, πολέμων και παρσίματος κάστρων της Ανατολής.

Αξιωθήκαμε να ασπασθούμε πολλές φορές το τίμιο χέρι των μακαριστών Γερόντων Πορφυρίου του Καυσοκαλυβίτου († 1991), Παϊσίου Αγιορείτου († 1994), πνευματικών τέκνων του Ιωσήφ του Σπηλιώτη († 1959) και αρκετών άλλων. Φυσικά και οπωσδήποτε υπάρχουν και σήμερα και στο Άγιον Όρος και αλλού ενάρετοι Γέροντες όπως οι ανωτέρω μακαριστοί, τους οποίους οι πιστοί επικαλούνται ως αγίους. Όσο θα υπάρχει η Εκκλησία, θα τελείται η Θεία Λειτουργία, θα γεννώνται άγιοι. Το Άγιον Πνεύμα δεν αργεί, δεν κοιμάται, δεν παύει να εμπνέει.

Η αγιότητα πάντως αγαπά πολύ τη μυστικότητα, την αδοξία και την αφάνεια. Η αγιότητα δεν έχει φωτεινή επιγραφή, οδοδείχτες, κράχτες, δυνατούς προβολείς και διαφήμιση. Όποιος πει ότι είναι άγιος παύει να είναι άγιος.

Ετοιμάζουμε ένα Μέγα Γεροντικό του Αγίου Όρους προς έκδοση με πεντακόσιες περίπου ενάρετες μορφές του 20ου αιώνος. Το Άγιον Όρος ονομάσθηκε έτσι λόγω της αγιότητος των πατέρων του. Το Αθωνικό καντήλι της αγιότητος δεν έσβυσε ποτέ. Διατηρείται ακοίμητο μέχρι σήμερα παραμυθώντας πολλούς.

–Τον περασμένο μήνα ο Πρωθυπουργός κ. Γεώργιος Παπανδρέου συνέστησε μία Επιτροπή που αποτελείται από πολιτικά πρόσωπα, σχετικά με την προστασία του Αγίου Όρους. Ποια είναι η άποψή σας; –Το Άγιον Όρος όπως είπαμε προστατεύεται από την Παναγία. Έχει ανάγκη και από την προστασία της Πολιτείας. Η νεοσύστατη αυτή πολιτική Επιτροπή δεν γνωρίζω καλά τι λόγο υπάρξεως θα έχει, σκοπό και στόχο.
…Στην πρόσφατη κρίση δεν υψώθηκε ούτε μία φωνή πολιτικού ανδρός να πει: «Κύριοι, η Ελλάδα έχει την Ακρόπολη και το Άγιον Όρος. Σεβαστείτε την ιερότητά τους. Μη αποϊεροποιείτε τα πάντα. Μη χρησιμοποιείτε το Άγιον Όρος για κομματικές επιδιώξεις». Μακάρι η συσταθείσα Επιτροπή να συνεργασθεί, όχι μονομερώς, με την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Όρους, για το καλό του Αγίου Όρους.

Ευχή όλων είναι να επιτύχει και να συνδράμει ουσιαστικά στις ανάγκες του Αγίου Όρους. Όμως, ενώ ο Πρωθυπουργός συνέστησε Επιτροπή για την προστασία του Αγίου Όρους, την ίδια στιγμή η Κυβέρνηση απέρριψε αίτημα της Ιεράς Κοινότητας από το πρόγραμμα «Κοινωνία της Πληροφορίας», το οποίο αφορούσε την ψηφιοποίηση των βυζαντινών κειμηλίων του Αγίου Όρους. Αυτό δεν είναι μία τραγική ειρωνεία; Είναι πράγματι μία τραγική και μεγάλη ειρωνεία δίχως άλλο. Ευχόμεθα να αναθεωρηθεί η απόφαση αυτή σύντομα.

–Γέροντα, υπάρχει συνεργασία μεταξύ των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους; Αν ναι, τυπική ή ουσιαστική; –Νομίζω ότι υπάρχει συνεργασία μεταξύ των Ιερών Μονών του Αγίου Όρους, κυρίως στις αποφάσεις των συνεδριάσεων της Ιεράς Κοινότητος. Οι αποφάσεις φυσικά λαμβάνονται πλειοψηφικά. Πρόκειται για την αρχαιότερη δημοκρατία του κόσμου, που λειτουργεί συνεχώς επί δέκα και πλέον αιώνες. Ίσως θα μπορούσε αυτή η συνεργασία να είναι ακόμη πιο ουσιαστική για το κοινό καλό..
–Τους τελευταίους μήνες η Ελλάδα, περνάει μεγάλες δυσκολίες λόγω της οικονομικής κρίσης, με αποτέλεσμα ο κόσμος να μην έχει πολλές φορές ούτε τα απαραίτητα. Πού οδηγούμαστε, υπάρχει ελπίδα σωτηρίας; –Είναι αλήθεια πως υπάρχει σοβαρή οικονομική κρίση και αρκετοί συνάνθρωποί μας δυσκολεύονται υπερβολικά.

Αξίζει όμως να παρατηρήσουμε πως ο νεοελληνικός βίος από καιρό έχει σοβαρές ρωγμές. Το όραμα του μέσου Νεοέλληνα στάθηκε ο πλουτισμός, ο κορεσμός, η σπατάλη, η κατάχρηση και η διασκέδαση.
Θεοποιήθηκε η φιλοχρηματία, η φιλοσαρκία, η φιλοδοξία και η φιλαυτία. Το χρήμα, η σάρκα και η δόξα προσκυνούνται μέρα και νύχτα από νέους και γέρους. Μόνος σκοπός ο ευδαιμονισμός, η ευμάρεια, η καλοπέραση, ο ατομισμός.

Η άνεση έφερε ανία. Η Δύση κραυγάζει κουραστήκαμε να είμαστε ξεκούραστοι. Η αξία του Έλληνα έγκειται πλέον στα χρήματα, τα οικήματα, τα κτήματα και τα οχήματα. Επικρατεί η ύλη.

· Η λιτότητα θεωρήθηκε μιζέρια,
· η απλότητα χαζομάρα,
· η φτώχεια κατάρα,
· η εγκράτεια ανοησία.

Η απάτη νομίσθηκε καπατσοσύνη, το ψέμα ευφυΐα, η μοιχεία λεβεντιά, η τιμιότητα επιπολαιότητα. Η κρίση μάς κρίνει. Η κρίση βέβαια είναι οικονομική αλλά περισσότερο πνευματική. Όπως και να ναι δεν πρέπει ποτέ να μελαγχολήσουμε, να απελπισθούμε, να οκνεύσουμε και να κλαίμε τη μοίρα μας. Ας κάνουμε ό,τι μπορούμε και μπορεί μέσα από το πικρό να φανερωθεί κάτι γλυκό. Να νιώσουμε κάποια στιγμή ότι δεν γεννηθήκαμε για την απόκτηση νέου πολυτελούς οχήματος και ότι δεν αξίζει να ζούμε για κάτι τέτοιο, ούτε ο Θεός μάς έφερε στη ζωή γι’ αυτόν τον σκοπό και μόνο…

–Κλείνοντας, π. Μωυσή θα ήθελα να σχολιάσετε την ιστορική Πατριαρχική Θεία Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά.
–Η Πατριαρχική Θεία Λειτουργία στη θαυμαστή Ιερά Μονή της Παναγίας Σουμελά του Πόντου, ύστερα από ερήμωση 88 ετών, ήταν συγκινητική και μεγάλο ιστορικό γεγονός… Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος βαθύτατα και δικαιολογημένα συγκινημένος μίλησε στις καρδιές των πιστών. Ασφαλώς και η Θεία Λειτουργία αυτή θα αποτελεί σημαντικό σταθμό της πορείας του. Η παρουσία του Ποντιακής καταγωγής μητροπολίτου Δράμας κ. Παύλου, οι λόγοι του και οι στίχοι του, έδωσαν θερμά δάκρυα σε πολλών μάτια. Η Παναγία η Σουμελά, η Παναγία η Αθωνίτισσα, η Ελληνίδα[?] Παναγία, η Παναγία της Οικουμένης να πρεσβεύει πάντοτε.
romfea.gr

ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ ΚΑΛΑΓΚΟΝ, ΓΙΑΤΡΟΣ ΑΝΑΡΓΥΡΟΣ

Δόξα τώ Θεώ, υπάρχουν φαίνεται ακόμη γιατροί πού όταν σού μιλάνε δεν κοιτάζουν τα χέρια σου, το πορτοφόλι σου, ή πώς θα κόψουν 2-3 συνταγές μαζί για να ξεκοκαλίσουν με το γάντι τό Ασφαλιστικό Ταμείο σου…

ΔΙΑ ΜΙΑΝ ἐκπληκτικήν περίπτωσιν ἰατροῦ τῆς ἀγάπης καί τῆς φιλανθρωπίας, δημοσιεύει τό ἔντυπον «Εὐροκλύδων» τοῦ Χριστιανικοῦ Κέντρου Νεότητος Θηβῶν, τεῦχος 56.

Πρόκειται διά τόν καρδιοχειρουργον Αυξέντιον Καλανγκόν, τόν καλύτερον μαθητήν τού διασήμου Μαγκντί Γιακούμπ, καί ο οποίος τά τελευταια 11 χρόνια έδωσε ζωή σέ 9.000 παιδιά σε ολόκληρον τόν κόσμον. Το καλόν έντυπον παρέχει λίαν ενδιαφέρουσας πληροφορίας. «Τό ὄνομά του ἔχει συνδεθεῖ μέ τή σωτηρία πολλῶν καρδιοπαθῶν στό Λίβανο, στή Γεωργία, στή Σερβία, στήν Κύπρο, στήν Ἰνδία, στό Μαρόκο, στήν Ἀλγερία, στόν Μαυρίκιο, στή Μοζαμβίκη, στήν Ἐρυθραία, στό Κιργιστάν, στήνΜαδαγασκάρη, στή Βενεζουέλα, στήν Οὐκρανία καί στήν Μποτσουάνα.

Ἱδρυτής τοῦ φιλανθρωπικοῦ Ἱδρύματος “Καρδιές γιά ὅλους”, ὁ Ἕλληνας γιατρός ἀπό τήν Πόλη μαζί μέ τήν ὁμάδα του δέν κάνει τίποτα ἄλλο ἀπό τό νά χειρουργεῖ καθημερινά δωρεάν ὅλα τά παιδιά στίς φτωχές συνοικίες τοῦ κόσμου, μόνο καί μόνο γιά νά ξαναδεῖ τό χαμόγελο στά χείλη τους.

Ὁ ἴδιος εἶπε: “Μπορεῖ νἀ ἀκουστεῖ κοινότυπο, ἀλλά εἶναι ἀλήθεια: ἡ μόνη μου ἀνταμοιβή εἶναι τό χαμόγελο τῶν παιδιῶν πού ἔχω σώσει καί ἡ χαρά πού νιώθουν οἱ οἰκογένειές τους. Αὐτά μοῦ ἀρκοῦν”.

Ὅταν ἠρωτήθη ἀπό τον δημοσιογράφο ἄν πιστεύει στό Θεό, ἡ ἀπάντησή του ἦταν ἀφοπλιστική: “Πρέπει νά ξέρετε πώς κάθε φορά, πού χειρουργῶ πάνω ἀπό τό χειρουργικό τραπέζι, δέν κάνω τίποτα ἄλλο ἀπό τό νά ἐπικαλοῦμαι τόν Θεό”.

Καί συνεχίζει συγκινημένος: “Ναί, πιστεύω στόν Θεό. Ἄλλωστε ὁ παπποῦς μου ἦταν ἱερέας”.

Παρά τό γεγονός ὅτι ἔχει βραβευθεῖ δεκάδες φορές ἀπό διεθνεῖς ὀργανισμούς καί ἱδρύματα, ὅπως ὁ ἴδιος λέει, δέν ἔχει ἀλλάξει οὔτε στό ἐλάχιστο τίς συνήθειές του καί τό χαρακτῆρα του: “Σᾶς λέγω μετά λόγου γνώσεως πώς ὅλα αὐτά τά χρόνια, ὅσο ἀκριβῶς προχώρησα σέ ἐπιστημονικό καί φιλανθρωπικό ἐπίπεδο, ἄλλο τόσο προσπαθῶ νά εἶμαι ταπεινός, καί αὐτό εἶναι τό μεγαλύτερο ἰδανικό στή ζωή”».

Δέν ἔλειψαν, βεβαίως, οἱ ἰατροί τῆς ἀγάπης, τῆς ἀνιδιοτελείας καί τοῦ ἀλτρουϊσμοῦ –μερικοί καίτῆς ἱεραποστολῆς— ἀλλά ἡ περίπτωσις τοῦ Αὐξ.Καλανγκοῦ ἀνήκει εἰς τάς ἐξαιρετικάς καί σπανίας. Τιμᾶ ἰδιαιτέρως τήν Ὀρθοδοξίαν καί τήν Ἑλλάδα.Τό δέ καλύτερον βραβεῖον, ἀσφαλῶς, θά τοῦ το ἀπονείμη ὁ Κύριος εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν…

http://www.romfea.gr

Posted on

The Perils of ‘Wannabe Cool’ Christianity

Source: St. George Greek Orthodox Church

This is a very telling article in the Wall Street Journal. Of course, many of us have already perceived all of this, which is why we became Orthodox in the first place. This article reveals a sad, and at times – offensive, state of affairs in the latest avatars of what is passing for ‘church’ today.

By Brett McCracken

‘How can we stop the oil gusher?” may have been the question of the summer for most Americans. Yet for many evangelical pastors and leaders, the leaking well is nothing compared to the threat posed by an ongoing gusher of a different sort:

Young people pouring out of their churches, never to return.

As a 27-year-old evangelical myself, I understand the concern. My peers, many of whom grew up in the church, are losing interest in the Christian establishment.

Recent statistics have shown an increasing exodus of young people from churches, especially after they leave home and live on their own. In a 2007 study, Lifeway Research determined that 70% of young Protestant adults between 18-22 stop attending church regularly.

Statistics like these have created something of a mania in recent years, as baby-boomer evangelical leaders frantically assess what they have done wrong (why didn’t megachurches work to attract youth in the long term?) and scramble to figure out a plan to keep young members engaged in the life of the church.

Increasingly, the “plan” has taken the form of a total image overhaul, where efforts are made to rebrand Christianity as hip, countercultural, relevant. As a result, in the early 2000s, we got something called “the emerging church”—a sort of postmodern stab at an evangelical reform movement. Perhaps because it was too “let’s rethink everything” radical, it fizzled quickly. But the impulse behind it—to rehabilitate Christianity’s image and make it “cool”—remains.

There are various ways that churches attempt to be cool. For some, it means trying to seem more culturally savvy. The pastor quotes Stephen Colbert or references Lady Gaga during his sermon, or a church sponsors a screening of the R-rated “No Country For Old Men.” For others, the emphasis is on looking cool, perhaps by giving the pastor a metrosexual makeover, with skinny jeans and an $80 haircut, or by insisting on trendy eco-friendly paper and helvetica-only fonts on all printed materials. Then there is the option of holding a worship service in a bar or nightclub (as is the case for L.A.’s Mosaic church, whose downtown location meets at a nightspot called Club Mayan).

“Wannabe cool” Christianity also manifests itself as an obsession with being on the technological cutting edge. Churches like Central Christian in Las Vegas and Liquid Church in New Brunswick, N.J., for example, have online church services where people can have a worship experience at an “iCampus.” Many other churches now encourage texting, Twitter and iPhone interaction with the pastor during their services.

But one of the most popular—and arguably most unseemly—methods of making Christianity hip is to make it shocking. What better way to appeal to younger generations than to push the envelope and go where no fundamentalist has gone before?

Sex is a popular shock tactic. Evangelical-authored books like “Sex God” (by Rob Bell) and “Real Sex” (by Lauren Winner) are par for the course these days. At the same time, many churches are finding creative ways to use sex-themed marketing gimmicks to lure people into church.

Oak Leaf Church in Cartersville, Georgia, created a website called yourgreatsexlife.com to pique the interest of young seekers. Flamingo Road Church in Florida created an online, anonymous confessional (IveScrewedUp.com), and had a web series called MyNakedPastor.com, which featured a 24/7 webcam showing five weeks in the life of the pastor, Troy Gramling. Then there is Mark Driscoll at Seattle’s Mars Hill Church—who delivers sermons with titles like “Biblical Oral Sex” and “Pleasuring Your Spouse,” and is probably the first and only pastor I have ever heard say the word “vulva” during a sermon.

But are these gimmicks really going to bring young people back to church? Is this what people really come to church for? Maybe sex sermons and indie- rock worship music do help in getting people in the door, and maybe even in winning new converts. But what sort of Christianity are they being converted to?

In his book, “The Courage to Be Protestant,” David Wells writes:

“The born-again, marketing church has calculated that unless it makes deep, serious cultural adaptations, it will go out of business, especially with the younger generations. What it has not considered carefully enough is that it may well be putting itself out of business with God.

“And the further irony,” he adds, “is that the younger generations who are less impressed by whiz-bang technology, who often see through what is slick and glitzy, and who have been on the receiving end of enough marketing to nauseate them, are as likely to walk away from these oh-so-relevant churches as to walk into them.”

If the evangelical Christian leadership thinks that “cool Christianity” is a sustainable path forward, they are severely mistaken. As a twentysomething, I can say with confidence that when it comes to church, we don’t want cool as much as we want real.

If we are interested in Christianity in any sort of serious way, it is not because it’s easy or trendy or popular. It’s because Jesus himself is appealing, and what he says rings true. It’s because the world we inhabit is utterly phony, ephemeral, narcissistic, image-obsessed and sex-drenched—and we want an alternative. It’s not because we want more of the same.

Posted on

What do we mean by the word Orthodox?

By St John Maximovich

Shortly after the doctrine of Christ began to be propagated among the Gentiles, the followers of Christ in Antioch began to be called Christians (Acts ΧΙ:26). Ίhe word “Christian” indicated that those who bore this name belonged to Christ in the sense of devotion to Christ and his Doctrine. From Antioch the name of Christian was spread everywhere. Ίhe followers of Christ gladly called themselves by the name of their beloved Teacher and Lord; and the enemies of Christ called His followers Christians by carrying over to them the ill will and hatred which they breathed against Christ.

However, quite soon there appeared people who, while calling themselves Christians, were not of Christ in spirit. Of them Christ had spoken earlier: “Νοt everyone that saith unto Me, Lord, Lord shall enter into the Kingdom of Heaven; but he that doeth the will of My Father which is in heaven” (Matt. VII: 5). Christ prophesied also that many would pass themselves off for Christ Himself: “Many shall come in my name, sayings I am Christ” (Matt. XXIV: 5). Ίhe Apostles in their epistles indicated that false bearers of the name of Christ had appeared already in their time: “as ye have heard that Antichrist shall come, even now there are many antichrists” (Ι John ΙΙ:19).

Those who stepped away from the doctrine of Christ should not be considered their own: “They went out from us but were not of us” (Ι John ΙΙ:19). …The Apostles strictly commanded their disciples to shun those who do not bring the true doctrine (ΙΙ John 1:10). The Lord, through the Revelation given to the Apostle John the Theologian, sternly accused those who, calling themselves faithful, did not act in accordance with their name…Of what use was it of old to call oneself a Jew, an Old Testament follower of the true faith, if one was not such in actuality? Such the Holy scripture calls the “synagogue of Satan” (Apocalypse ΙΙ:9).

Ιn the same way, a Christian in the strict sense is he only who confesses the true doctrine of Christ and lives in accordance with it. The designation of a Christian consists in glorifying the Heavenly Father by one’s life: “Let your light so shine before men, that they may see your good works, and glorify your Father which is in heaven” (St. Matt. V:I6). But true glorification of God is possible only if one rightly believes and expresses his right belief in words and deeds. Therefore, true Christianity and it alone may be named “right-glorifying” (Ortho-doxy). Thus, by the word ‘Όrthοdοxy” we confess our firm conviction that it is precisely our Faith that is the true doctrine of Christ. When we call anyone or anything Orthodox, we by this very fact indicate his or its non-counterfeit and uncorrupted Christianity, rejecting at the same time that which falsely appropriates the name of Christ.